Αθήνα 14/11/2011

Ανοιχτή Επιστολή

   Οι παλινωδίες του Υπουργείου Υγείας, σχετικά με την πρόσφατη εγκύκλιο που εξέδωσε στις 4/11/2011 και που μετά από μία εβδομάδα ακριβώς απέσυρε, μέσω της οποίας παρέχονταν οδηγίες προς τις Περιφέρειες της χώρας για την εφαρμογή των διατάξεων του ν.3919/2011, που αφορά στην απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, με στόχο την ομοιόμορφη αντιμετώπιση και διαδικασία λειτουργίας των ιδιωτικών φορέων παροχής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, εμφανίστηκαν πάλι.

   Μετά τις οργισμένες αντιδράσεις πολλών Ιατρικών Συλλόγων με την ανάρτησή της εγκυκλίου στο διαδίκτυο, καθίσταται αναγκαία και επιβεβλημένη η επαναδημοσίευση άρθρου μου, που είχε γραφεί τον περασμένο Ιούνιο (πριν πέντε μήνες ακριβώς), πάλι λόγω παλινδρομήσεων του Υπουργείου Υγείας όσον αφορά όμως στο χρόνο εφαρμογής του ν.3919/2011 τότε, για να λάμψει η αλήθεια και να αποκαλυφθεί ο ρόλος κάποιων, που κόπτονται για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος αφενός και του ιατρικού επαγγέλματος αφετέρου.

   Επί πλέον μέσω του άρθρου αυτού, με απλό και επεξηγηματικό τρόπο, αναδεικνύεται η ουσία του θέματος, που έχει να κάνει όπως λέει και ο τίτλος του, με την ιδιοτέλεια και την υποκρισία των εχόντων και κατεχόντων και δίνει την ευκαιρία στον οιονδήποτε καλοπροαίρετο πολίτη αυτής της χώρας, γιατρό και μη γιατρό, γνωρίζοντας λεπτομέρειες και συνειδητοποιώντας καταστάσεις, να κρίνει με ελεύθερη βούληση και σκέψη, μακριά από «κλισέ» φράσεις και ψευδεπίγραφες δημοκρατικές αντιλήψεις και να απορρίψει μια άρρωστη νοοτροπία, την οποία δυστυχώς, οι περισσότεροι από εμάς, αφήσαμε να διογκωθεί και να διαχυθεί στους πολίτες της πατρίδας μας, για να οδηγήσει τελικά στην χρεοκοπία της χώρας και του λαού της, που ήδη βιώνουμε.

   Ακολουθεί το άρθρο, όπως είχε δημοσιευθεί στις 14/6/2011 και είχε αναρτηθεί και στον ιστότοπο (site) του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ.

ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

    Γράφει ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Ιατρικών Διαγνωστικών Κέντρων

    Δρ. Γεώργιος Βουγιούκας – Ιατρός-Ακτινολόγος

   Μαθαίνοντας κάποιος, ο οποιοσδήποτε Έλληνας πολίτης, γιατρός ή μη γιατρός, την απόφαση του Υπουργού Υγείας, να αναστείλει για ένα εξάμηνο, την απελευθέρωση των επαγγελμάτων αρμοδιότητος του Υπουργείου του, δηλαδή των επαγγελμάτων που επιχειρούν στον χώρο της υγείας, πιστεύει ότι αυτό γίνεται, όπως κάποιοι διατείνονται, για λόγους δημοσίου συμφέροντος και προστασίας του ιατρικού επαγγέλματος.

   Βέβαια, αν γνωρίζει ή μάθει ότι στον χώρο της δευτεροβάθμιας περίθαλψης, δηλαδή στις ιδιωτικές κλινικές και τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια, που ασκείται μάλιστα βαρύτερο ιατρικό έργο, δεν υπάρχει κανείς περιορισμός στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σ’ αυτό το σκέλος της υγείας, αλλά περιορισμοί τίθενται μόνο στο άλλο σκέλος της υγείας που ασχολείται με την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, δηλαδή με την καθημερινή φροντίδα της υγείας των πολιτών, τότε αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι κάτι περίεργο και νοσηρό συμβαίνει, που δεν έχει καμία σχέση με την προστασία του δημοσίου συμφέροντος και την προστασία του ιατρικού επαγγέλματος.

    Ας αρχίσουμε λοιπόν να εξετάζουμε, πόσο προστατεύεται το δημόσιο συμφέρον και η πλειοψηφία του ιατρικού κόσμου, βάζοντας στην σειρά κάποιες απλές σκέψεις, μέσα από τις οποίες εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα, για την ιδιοτέλεια και την υποκριτική στάση αυτών που υπεραμύνονται της ανωτέρω αναφερόμενης ψευδεπίγραφης προστασίας.

    Τον απλό πολίτη και την πολιτεία, άρα το δημόσιο συμφέρον, δεν τους ενδιαφέρει ποιος θα επενδύσει σε υποδομές και μηχανήματα, αλλά τους ενδιαφέρει τι ποιότητα παροχής υπηρεσιών υγείας θα λαμβάνουν, περιλαμβάνοντας μέσα στην λέξη ποιότητα, αφ’ ενός μεν τις υλικοτεχνικές υποδομές (κτίρια, μηχανήματα, κ.α.), αφ’ ετέρου δε και κυρίως, αξιοπιστία ιατρικών αποτελεσμάτων, άμεση εξυπηρέτηση και φθηνές, αναλογικά με την σπουδαιότητα του ιατρικού επαγγέλματος, υπηρεσίες υγείας.

    Από την άλλη πλευρά, την πλειοψηφία των ιατρών τους ενδιαφέρει να μπορούν να ασκήσουν το επάγγελμά τους, είτε στο προσωπικό τους ιατρείο, πρακτική που ακολουθείται από σχεδόν όλους τους κλινικούς ιατρούς, οι οποίοι με μικρό σχετικά κόστος μπορούν να το λειτουργήσουν, ενώ τους εργαστηριακούς ιατρούς ενδιαφέρει, εάν δεν μπορούν να ιδρύσουν το δικό τους ιδιωτικό εργαστήριο ή διαγνωστικό κέντρο, λόγω του υψηλού κόστους επένδυσης που απαιτείται εξ’ αιτίας των πανάκριβων μηχανημάτων υψηλής τεχνολογίας, να έχουν την δυνατότητα να εργασθούν σε κάποια μονάδα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και τους είναι αδιάφορο εάν την επένδυση την έχει κάνει κάποιος επιχειρηματίας ή κάποιος ιατρός – επιχειρηματίας.

    Εξ’ άλλου, την πλειοψηφία των εργαστηριακών ιατρών, όπως και κάθε άλλου υγιώς σκεπτόμενου εργαζομένου, που δεν έχει την δυνατότητα ή δεν θέλει (για πολλούς και διάφορους λόγους) να δημιουργήσει δική του προσωπική εταιρεία, τους ενδιαφέρει να υπάρχουν νέες θέσεις εργασίας για να ασκήσουν το ιατρικό επάγγελμα που έχουν σπουδάσει και δεν τους ενδιαφέρει ουδόλως η ιδιότητα εκείνου που χρηματοδοτεί την δημιουργία μιας επιχείρησης στον χώρο της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, που και την ιδιότητα του ιατρού να έχει, στην προκείμενη περίπτωση λειτουργεί σαν επιχειρηματίας.

    Απλούστατα, η υποκρισία και το θράσος κάποιων μεγαλογιατρών, κάποιων εργαστηριακών ιατρών που προτάσσουν τα μικροσυμφέροντά τους και κάποιων επιχειρηματιών στο χώρο της δευτεροβάθμιας περίθαλψης, συνεπικουρούμενοι από τα όργανά τους, που είναι κάποιοι στα διοικητικά συμβούλια των ιατρικών συλλόγων, βαφτίζουν το κρέας ψάρι και διαλαλούν ότι ο ιατρός επιχειρηματίας, ενδιαφέρεται περισσότερο για το δημόσιο συμφέρον και το καλό του Έλληνα ασθενή, αντίθετα από οποιονδήποτε άλλον επιχειρηματία μη ιατρό, ο οποίος κατ’ αυτούς είναι στυγνός εκμεταλλευτής και αποβλέπει μόνο στο κέρδος.

    Φυσικά, ούτε κουβέντα να γίνεται για την αυτονόητη αλήθεια, ότι το δημόσιο συμφέρον και η προστασία της υγείας του Έλληνα πολίτη, είναι υποχρέωση της ίδιας της Πολιτείας, η οποία μέσω των Δημοσίων ιδρυμάτων, πρέπει να παρέχει καλής ποιότητος υπηρεσίες υγείας, όπως πρέπει να φροντίζει και για τα δύο άλλα Δημόσια αγαθά, που είναι η παιδεία και η ασφάλεια των πολιτών, ενώ στον ιδιωτικό τομέα, το κράτος, αντί να θέτει περιορισμούς και απαγορεύσεις, θα έπρεπε να οριοθετεί κανόνες και προϋποθέσεις, που θα βοηθούσαν την πρόοδο και την ανάπτυξη και θα εξυπηρετούσαν τον Έλληνα πολίτη, όπου το κράτος θα δυσκολευόταν ή θα αδυνατούσε να συνδράμει αποτελεσματικά στην παροχή υπηρεσιών υγείας, να απευθύνεται στον ιδιωτικό τομέα, λειτουργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο συμπληρωματικά και δίπλα στον Δημόσιο τομέα υγείας, μέσα σε ένα πλαίσιο ισονομίας, ισοπολιτείας και υγιούς ανταγωνισμού, με άμεσο αποτέλεσμα την βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας στους πολίτες.

   Το δυστύχημα όμως είναι ότι αυτή την συγκεκριμένη περίοδο, που η χώρα μας έχει ήδη χρεοκοπήσει, λόγω ακριβώς αυτής της νοσηρής νοοτροπίας, δηλαδή της άκρατης ιδιοτέλειας και της θρασύτατης υποκρισίας, που έγινε δυστυχώς, συνειδητός τρόπος ζωής τα τελευταία τριάντα χρόνια, οι πολιτικοί προϊστάμενοι και στον χώρο της υγείας, μπροστά στο πολιτικό κόστος και στην απώλεια μέρους της εκλογικής τους πελατείας, δεν συντάσσονται με το ορθό, το λογικό και το δίκαιο, αλλά προσπαθούν με φτηνά τεχνάσματα της τελευταίας στιγμής, να μεταθέσουν χρονικά μία σωστή ενέργεια, την οποία ζητάει εξ’ άλλου η υγιώς σκεπτόμενη Ευρωπαϊκή οικογένεια που ανήκουμε, όπως είναι η απελευθέρωση της επιχειρηματικότητας και στο χώρο της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, αγοράζοντας πολιτικό χρόνο για τον εαυτό τους και αδιαφορώντας για ακόμα μια φορά, για την προστασία των πραγματικών συμφερόντων της πλειοψηφίας των πολιτών (ιατρών και ασθενών) αυτής της χώρας.

   Καταλήγοντας, για μεν τους συναδέλφους μου ιατρούς, θα πρέπει να γίνει αποδεκτό το δικαίωμα του κάθε Έλληνα πολίτη, δικαίωμα που το προστατεύει το άρθρο 5 παρ.1 του Συντάγματος, που ομιλεί για την «οικονομική ελευθερία που δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη», γιατί διαφορετικό είναι, το να επιχειρεί κάποιος και στο χώρο της υγείας, που είναι αναφαίρετο δικαίωμα του οποιουδήποτε πολίτη αυτής της χώρας και άλλο η άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος, που είναι αποκλειστικό δικαίωμα του Έλληνα ιατρού, δηλαδή του πολίτη που έχει σπουδάσει την σημαντικότερη των επιστημών, μίας επιστήμης που ασχολείται με την φροντίδα του υπέρτατου αγαθού που είναι η υγεία των ανθρώπων, για δε τους πολιτικούς, θα πρέπει να γίνει κατανοητό η υποχρέωσή τους, να υπηρετούν το δίκαιο, το ηθικό και το Συνταγματικά κατοχυρωμένο και όχι το πρόσκαιρα ωφέλιμο γι’ αυτούς και το κόμμα τους.

                                          Δρ. Γεώργιος Βουγιούκα

                                            Ιατρός – Ακτινολόγος

                                                               Αθήνα, 09/11/2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

   Σας ενημερώνουμε ότι, μετά από αρκετά χρόνια προσπαθειών του Πανελληνίου Συνδέσμου Ιατρικών Διαγνωστικών Κέντρων, να επιβάλλει το ορθόν, το λογικόν και το δίκαιον, στην λειτουργία των φορέων Π.Φ.Υ. και στην χώρα μας, ήρθε επιτέλους η ώρα να επικρατήσει η λογική και το αυτονόητο.

   Ο Υπ. Υγείας με εγκύκλιο του, προς όλες τις Περιφέρειες της χώρας, παρέχει οδηγίες για την εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 3919/2011 και στους ιδιωτικούς φορείς παροχής υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που υπάγονται στην αρμοδιότητα της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

   Ως εκ τούτου, με την διοικητική αυτή πράξη ξεπεράστηκε και το τελευταίο εμπόδιο για την πιστή εφαρμογή του Ν. 3919/11, που αφορά την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και στον χώρο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, δίνοντας τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις Π.Φ.Υ., να αναπτυχθούν και να δημιουργήσουν απρόσκοπτα και χωρίς περιορισμούς, όπως άλλωστε συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια με τις ιδιωτικές κλινικές.

   Σας επισυνάπτουμε, την εγκύκλιο του Υπ. Υγείας κ. Λοβέρδου Ανδρέα, προς ενημέρωση και χρήση.

   Επίσης σας πληροφορούμε ότι, μετά από ενέργειες του Προεδρείου του Συνδέσμου μας, αλλά και την υπεύθυνη στάση και σημαντική συμβολή του Προέδρου του Ο.Π.Α.Δ. κ. Κυριάκου Σουλιώτη, καθώς και τις θετικές προσπάθειες των στελεχών της Πειραιώς Factoring, απελευθερώθηκε το χρονικό όριο προεξόφλησης των δεκατεσσάρων (14) μηνών που είχε επανέλθει και ισχύει πάλι το χρηματικό όριο (plafond) που έχει κάθε μονάδα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με την τράπεζα.

        Εγκύκλιος για το Νόμο 3919/2011(Μορφή pdf)

   Ο Πρόεδρος                                                   Ο Γεν. Γραμματέας

Γιώργος Βουγιούκας                                           Γιάννης Καραμηνάς

Ιατρός Ακτινολόγος                                                Βιοχημικός

                                           Αθήνα, 03/11/2011

ΑΤΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΘΕΜΑ : Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση και αρχαιρεσίες για ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου.

   Αγαπητό μέλος του Π.Α.Σ.Ι.Δ.Ι.Κ.,

    Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του Πανελληνίου Συνδέσμου Ιατρικών Διαγνωστικών Κέντρων, σας προσκαλεί στην εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση και στις αρχαιρεσίες ανάδειξης νέου Διοικητικού Συμβουλίου, που θα διεξαχθεί το Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011 και ώρα έναρξης στις 10:30 πμ. και περαίωσης της όλης διαδικασίας στις 14:30 μμ., στο ξενοδοχείο «ΤΙΤΑΝΙΑ», στην αίθουσα ¨Νίκη¨, που βρίσκεται στον ημιώροφο του ξενοδοχείου.

    Στην περίπτωση που δεν θα υπάρξει απαρτία, η Γενική Συνέλευση θα επαναληφθεί στον ίδιο χώρο, ημέρα και ώρα, την αμέσως επόμενη εβδομάδα, δηλαδή το Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011, που σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ.5 του καταστατικού μας, η δεύτερη αυτή συνέλευση συνεδριάζει έγκυρα, με οποιοδήποτε αριθμό ταμειακώς «εντάξει» παρόντων μελών.

    Σας υπενθυμίζουμε, ότι δικαίωμα συμμετοχής στον εκλέγειν και εκλέγεσθαι, έχουν μόνο τα μέλη που είναι ταμειακώς τακτοποιημένα, έχουν δηλαδή εξοφλήσει και την τελευταία συνδρομή τους, που είναι αυτή του β’ εξαμήνου του τρέχοντος έτους.

    Σας επισημαίνουμε επίσης, ότι σύμφωνα με το άρθρο 10 παρ. 3^Ε) του καταστατικού μας, κάθε νομικό πρόσωπο-μέλος του Συνδέσμου μας, εκπροσωπείται στη Γενική Συνέλευση με τρία μέλη που έχουν δικαίωμα ψήφου αν είναι Α.Ε., με δύο μέλη εάν είναι Ε.Π.Ε., και επ’ ονόματι του εάν είναι φυσικό πρόσωπο, ομόρρυθμος ή ετερόρρυθμος εταιρεία.

    Τέλος σας ενημερώνουμε, ότι αιτήσεις υποψηφιότητας υποβάλλονται προς το Δ.Σ. του Συνδέσμου, δύο τουλάχιστον ημέρες πριν από την ημερομηνία της πρώτης σύγκλισης της Γενικής Συνέλευσης και παραδίδονται είτε δια ζώσης στα γραφεία του Συνδέσμου, είτε αποστέλλονται με επιστολή, φαξ ή ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Γιώργος Βουγιούκας

Πρόεδρος Δ.Σ.

                                                               Αθήνα, 01/11/2011

 Προς

 Υπουργό Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης,

 Κ. Ανδρέα Λοβέρδο

 Αριστοτέλους 17, Αθήνα

   Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

   Πριν μερικές ημέρες και με ημερομηνία 24 Οκτωβρίου 2011, ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, σας απέστειλε επιστολή με την οποία επικαλούμενος δήθεν «λόγους δικαίου και νομιμότητας», σας προτρέπει σε έκδοση εγκυκλίου, παρερμηνεύοντας σκοπίμως τη Νομοθεσία που διέπει τις εταιρείες παροχής υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, προς όφελος συντεχνιακών συμφερόντων που (πρέπει να) ανήκουν πλέον οριστικά στο παρελθόν.

   Συγκεκριμένα, επικαλούμενος την προσθήκη των παραγράφων 10 και 11 στο άρθρο 28 του Νόμου 3846/2010, που αντικατέστησε το άρθρο 13 του Ν. 2071/1992 στο πρόσφατα ψηφισθέν Πολυνομοσχέδιο την 18-10-2011 σχετικά με την Υγεία, επιχειρεί να κατοχυρώσει ως ισχύον το σύνολο του ανωτέρου άρθρου και επιμένει στο περιορισμό της παρουσίας κατά 51% ιατρών , στην μετοχική σύνθεση των εταιρειών που ασκούν Π.Φ.Υ.

 Η νομικά απολύτως λανθασμένη και παραπλανητική επιχειρηματολογία του Ι.Σ.Α., εξαντλείται στην επίκληση της προσθήκης των παραγράφων υπ’ αρ. 10 και 11 στο άρθρο 28 του προαναφερθέντος νόμου, ως δήθεν απόδειξη της διατήρησης σε ισχύ όλων των προηγούμενων παραγράφων του άρθρου, ενώ είναι απολύτως σαφές ότι η κατάργηση από τον Ν. 3919/2011 μεταξύ άλλων, των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 13 του Ν. 2071/1992, ουδέν αλλάζει στην αρίθμηση των επόμενων ισχυόντων διατάξεων, στις οποίες προστέθηκαν οι ανωτέρω νέες υπ. αρ. 10 και 11 παράγραφοι.

   Σε μία ύστατη προσπάθεια να διασώσει τα συντεχνιακά συμφέροντα μικρής ομάδας ιατρών, ο Ι.Σ.Α. σκοπίμως και προκλητικά αγνοεί τις σαφείς – και επιβεβλημένες στις μέρες μας- ρυθμίσεις του Ν. 3919/2011 για άρση των περιορισμών στην πρόσβαση των πολιτών σε έως τώρα κλειστά επαγγέλματα , καθώς οποιαδήποτε ερμηνεία του Ν. 3919/2011 και εάν επιλέξει κανείς, η πρόθεση του Νομοθέτη και το Γράμμα του Νόμου δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης σχετικά με το αυτονόητο της εφαρμογής του και στις εταιρείες Π.Φ.Υ.

   Περαιτέρω, ενάντια σε κάθε νομιμότητα την οποία επικαλείται, ο Ι.Σ.Α. καθημερινά παρανομεί, αρνούμενος να επικυρώσει καταστατικά εταιρειών Π.Φ.Υ. εάν δεν περιέχουν όρο περί περιορισμού στη μετοχική σύνθεση. Και αυτό, τη στιγμή που σύμφωνα με το προσφάτως ψηφισθέν Νομοσχέδιο, από 01/01/2012 οι αρμοδιότητες των Ιατρικών Συλλόγων επεκτείνονται και στην αδειοδότηση των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Π.Φ.Υ.

    Επιπλέον, γνωρίζεται πολύ καλά ότι οι Ιατρικοί Σύλλογοι της χώρας είναι επιστημονικοί σύλλογοι, όπως αναφέρεται ρητά στο άρθρο 11 παρ. 1 του Βασιλικού Διατ/τος της 07/11/1957, βάση του οποίου συστάθηκαν οι κατά τόπους Ιατρικοί Σύλλογοι και ως εκ τούτου η διάταξη αυτή του νέου νόμου που μεταβιβάζει κρατική εξουσία σε επιστημονικό σύλλογο, μπορεί να κριθεί και αντισυνταγματική.

    Για τους λόγους αυτούς, θεωρούμε επιβεβλημένο και αμέσου προτεραιότητας ζήτημα, την προώθηση εκ μέρους σας δύο ενεργειών :

 Α) να διασαφηνίσετε με εγκύκλιο σας ως αρμόδιο υπουργείο, ότι οι περιορισμοί στη μετοχική σύνθεση κατά τη σύσταση και λειτουργία ιατρικών εταιρειών, ο περιορισμός στη δημιουργία υποκαταστημάτων και οι περιορισμοί σχετικά με την απαίτηση λήψης άδειας σκοπιμότητας όπου αυτή έως τώρα προβλεπόταν, έχουν παύσει να ισχύουν δυνάμει του Ν. 3919/2011 και

Β) να εισηγηθείτε την τροποποίηση του Αρθρ. 35 παρ. 2 του πρόσφατου νόμου περί «Ανασυγκρότησης Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, Κέντρα Αποκατάστασης, Αναδιάρθρωση Ε.Σ.Υ. και άλλες διατάξεις», ως προς την αρμοδιότητα των Ιατρικών Συλλόγων για αδειοδότηση των εταιρειών Π.Φ.Υ., η οποία οφείλει να παραμείνει στις Περιφέρειες.

Με τιμή,

     Ο Πρόεδρος                                                      Ο Γεν. Γραμματέας

Γιώργος Βουγιούκας                                                  Γιάννης Καραμηνάς

Ιατρός Ακτινολόγος                                                       Βιοχημικός