Αθήνα, 15/02/2017

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

   Κλείνουμε τη σειρά των άρθρων οικονομικού περιεχομένου που ανεβάσαμε στο site μας της δύο προηγούμενες ημέρες, με ένα εκπληκτικό άρθρο του Προέδρου του κόμματος ¨Δημιουργία Ξανά¨ κ. Θάνου Τζήμερου με τίτλο «Της μιας δραχμής οι άθλιοι εγκληματίες», το οποίο με απόλυτα σαφή και κατανοητό τρόπο, με παραδείγματα, με ερωτήσεις και απαντήσεις ξεκαθαρίζει και αναδεικνύει το έγκλημα που πάει να γίνει εις βάρος της πατρίδας μας και του λαού της απ’ όσους επιχειρηματολογούν, σπρώχνουν δηλαδή τα πράγματα, στο να επιστρέψουμε ασύντακτα στη δραχμή. Η καταστροφή θα είναι άμεση και ολοκληρωτική, ειδικά με αυτήν την κυβέρνηση.
   Διαβάστε και τα τρία άρθρα που αναδημοσιεύσαμε με την δέουσα προσοχή, σκεφτείτε με την κοινή λογική και προωθείστε τα σε όσους περισσότερους μπορείτε. Εμπόδισε την καταστροφή την δική σου και της πατρίδας μας.
Της μιας δραχμής οι άθλιοι εγκληματίες

   Δύο πλεονεκτήματα έχει η νύχτα. Χαζεύεις τα αστέρια και κάνεις και ηλιοθεραπεία”. Αν σου το έλεγε αυτό κάποιος, πώς θα τον έκρινες; Τρελό, ε; Κι αν επέμενε ότι το πιο καλό μαύρισμα γίνεται στις 12 τα μεσάνυχτα, δεν θα φώναζες έναν ψυχίατρο, μπας και τον συνεφέρει;

  Θα το έκανες αυτό, διότι η κοινή λογική λέει ότι δεν είναι δυνατόν να ισχύουν ταυτόχρονα δύο αντιφατικά πράγματα. Κι όποιος επιμένει ότι ισχύουν είναι φρενοβλαβής. Κι όμως, όταν πρόκειται για οικονομικά θέματα, είσαι πρόθυμος να δεχτείς οτιδήποτε αντιφατικό σού πλασσάρουν. Βέβαια, φροντίζουν να το συσκευάζουν σε βαρύγδουπες ανακουφιστικές μπουρδολογίες, και να το κάνουν κατά ριπάς, πολλοί μαζί, έτσι ώστε να αναρωτιέσαι “μα είναι δυνατόν όλοι αυτοί: πολιτικοί και καθηγητάδες, να είναι φρενοβλαβείς;” Η απάντηση είναι: ναι. Αν δεν είναι φρενοβλαβείς, είναι απατεώνες. Άλλη εκδοχή δεν υπάρχει. Αλλά είναι και κάτι περισσότερο: εγκληματίες. Διότι οι προτάσεις τους θα οδηγήσουν έναν ολόκληρο λαό στη χειρότερη τραγωδία της ιστορίας του και χιλιάδες Έλληνες στον θάνατο, κυριολεκτικά. Το αν έχουν επίγνωση ή όχι των εγκλημάτων τους θα το κρίνουν τα δικαστήρια, όταν με το καλό καθίσουν στο σκαμνί. Και θα αποφασίσουν για εγκλεισμό στον Κορυδαλλό ή στο Δρομοκαΐτειο. Όμως αυτό δεν θα μπορεί να παρηγορήσει κανένα θύμα τους. Γι’ αυτό πρέπει να εμποδιστούν τώρα. Από μένα κι από σένα.

   Δες λοιπόν τι σου λένε οι δραχμιστές: πρέπει να πάμε στη δραχμή για να ασκήσουμε τη δική μας νομισματική πολιτική, για να είμαστε ανταγωνιστικοί διεθνώς. Και ταυτόχρονα σού λένε ότι δεν θα υπάρχει πληθωρισμός διότι θα ορίσουν ισοτιμία 1 ευρώ προς 1 δραχμή. Αυτά τα δύο ΔΕΝ γίνονται ταυτόχρονα! Διότι, ή θα έχεις σταθερή ισοτιμία, άρα θα είσαι όσο ανταγωνιστικός είσαι και σήμερα, ή θα υποτιμάς συνεχώς το νόμισμα για να γίνεις φτηνότερος στους ξένους αγοραστές, άρα θα έχεις πληθωρισμό που μπορεί να πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας και να κουβαλάς τα χαρτονομίσματα με το τσουβάλι για να αγοράσεις ένα μπουκάλι γάλα, όπως στη Βενεζουέλα.

   Η νομισματική πολιτική είναι δύο πράγματα: υπερτίμηση ή υποτίμηση του νομίσματος και αυξομείωση των επιτοκίων. Δηλαδή, στα καθ’ ημάς, το εξής ένα: διαρκής υποτίμηση και λόγω της υποτίμησης επιτόκια διψήφια, τριψήφια και βάλε. Η δραχμή θα χάνει αξία έναντι των άλλων νομισμάτων. Αλλά αυτό δεν σταματάει με νόμο. Σταματάει όταν το αποφασίσουν οι αγορές. Ενώ λοιπόν στο ξεκίνημά της η δραχμή θα αξίζει θεωρητικά όσο ένα ευρώ γιατί έτσι θα το ορίσει η κυβέρνηση, στη συνέχεια θα αξίζει μισό ευρώ, 10 λεπτά, 1 λεπτό κι ακόμα λιγότερο, όσο το ορίσει η αγορά. Πάμε τώρα να απαντήσουμε στις ερωτήσεις που ίσως έχεις, μία προς μία, για να δεις γιατί είναι εγκληματίες όσοι σε οδηγούν στη δραχμή.

   Δεν θα γίνουν έτσι φτηνότερα τα ελληνικά προϊόντα; Δεν θα τα προτιμούν οι ξένες αγορές;

  Ελάχιστα! Ας πάρουμε για παράδειγμα τις ελληνικές ντομάτες. Για να παραχθούν χρειάζονται: σπόροι, φυτοχώματα, λιπάσματα, φυτοπροστατευτικά προϊόντα, υδροπονικός εξοπλισμός, αρδευτικός εξοπλισμός, αντλητικά συγκροτήματα, εργαλεία, θερμοκήπια, αγροτικά μηχανήματα και παρελκόμενα, αυτοματισμοί και συστήματα ελέγχου, επαγγελματικά οχήματα και άλλα μέσα μεταφοράς, καύσιμα, λιπαντικά και άλλα αναλώσιμα, υλικά συσκευασίας, ζυγοί, εκτυπωτικά μηχανήματα, συσκευαστήρια, υλικά συσκευασίας, ψυγεία, ηλεκτρικό ρεύμα, μισθωτή εργασία. ΟΛΑ αυτά είναι εισαγόμενα εκτός από τον αρδευτικό εξοπλισμό (που παράγεται με εισαγόμενα μηχανήματα) το ρεύμα (ως έναν βαθμό) και την εργασία. Από το 1 ευρώ που ειπράττει ο παραγωγός, τα 90 λεπτά φεύγουν στο εξωτερικό. Τι μένει; Η εργασία. Και τζάμπα να δουλεύουν οι εργάτες, το περιθώριο μείωσης είναι αυτά τα 10 λεπτά στο ευρώ που αφορούν την αμοιβή τους και τους ελάχιστους ελληνικούς συντελεστές παραγωγής. Πόσο νομίζεις ότι θα φτηνύνουν οι ντομάτες, αν το μεροκάματο αντί για 40 ευρώ πάει σε ένα ποσό σε δραχμές, αντίστοιχο των 10 ευρώ; Όμως αυτός που θα παίρνει 10 ευρώ τη μέρα δεν θα μπορεί να αγοράσει τίποτε εισαγόμενο, διότι η τιμή τους θα είναι απλησίαστη. Ποιος θα υποφέρει περισσότερο από αυτό; Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, που δεν θα έχουν πρόσβαση σε πηγές συναλλάγματος. Η αγοραστική τους δύναμη θα φτάσει, σε έναν χρόνο το πολύ, σε επίπεδα κατοχικής πείνας.

  Αυτό δεν θα μας αναγκάσει να αναπτύξουμε δική μας παραγωγή;

  Ναι, με την τσάπα, όπως στην Αλβανία του Εμβέρ Χότζα. Και στη γλάστρα σου. Αν βρεις σπόρο σε κανένα χωριό. Γιατί το τρακτέρ θέλει καύσιμα και ανταλλακτικά. Και οι σπόροι εισάγονται.

   Μα δεν θα είναι στο χέρι μας να ορίσουμε την ισοτιμία έτσι ώστε ο πληθωρισμός να είναι αργός, μέχρι να ξεκινήσει η παραγωγή;

   ΟΧΙ! ΟΧΙ! ΟΧΙ! Και να σου εξηγήσω γιατί. Το νόμισμα είναι ένα προϊόν, όπως όλα τα άλλα. Το πουλάει ένα κράτος και το αγοράζουν οι πολίτες όλου του κόσμου. Τι ακριβώς αγοράζουν; Εμπιστοσύνη! Ένα δολάριο από μόνο του είναι σκέτο χαρτί. Αξία τού δίνει η βεβαιότητα του κατόχου ότι μπορεί τελικά να το ανταλλάξει με προϊόντα που παράγονται στη χώρα που το εξέδωσε ή σε άλλες χώρες που κι αυτές εμπιστεύονται τη χώρα που το εξέδωσε. Σε μια χώρα που παράγει ελάχιστα, τι θα βρεις να αγοράσεις με δραχμές; Μην ξεχνάς ότι την τιμή σε ένα προϊόν δεν την καθορίζει ο πωλητής αλλά ο αγοραστής! Αν δηλαδή ο Τσίπρας ορίσει πως μία δραχμή ισούται με ένα ευρώ και σου δώσει 2000 δραχμές μισθό, νομίζεις ότι μπορείς να πας στη Γερμανία ή στη Βουλγαρία, ας πούμε, και να βρεις στον δρόμο κάποιον που θα είναι πρόθυμος να “αγοράσει” αυτές τις δραχμές με 2000 ευρώ ή έστω λίγο λιγότερο για να βγάλει και προμήθεια; Φαντάζεσαι να ταξιδεύεις έξω και να σε πλησιάζουν λέγοντάς σου μήπως έχεις να τους πουλήσεις δραχμές όπως έκαναν οι Ανατολικοί επί σοσιαλισμού με το δολάριο; Σκέψου σήμερα να έλεγαν οι ειδήσεις: "αύριο γυρνάμε (λογιστικά τουλάχιστον) στη δραχμή". Τι θα έκανες; Θα καθόσουν ευτυχισμένος στον καναπέ φωνάζοντας: “γυναίκα, παιδιά, τέλος η φτώχεια!” Ή θα έτρεχες στο supermarket για προμήθειες μηνών πριν σε προφτάσουν οι άλλοι;

   Θα πηγαίνω στην Τράπεζα και θα τις αλλάζω!

   Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι! Οι ελληνικές τράπεζες θα σου λένε “δεν έχουμε”. Διότι όντως δεν θα έχουν. Οι ξένες θα σου λένε “δεν σου δίνουμε”. Όλοι οι ηλίθιοι δικτάτορες αυτή την πατέντα εφαρμόζουν. Τυπώνουν λεφτά και μοιράζουν στο πόπολο. Όμως την πραγματική ισοτιμία την καθορίζει η αγορά και είναι πολύ χαμηλότερη από την επίσημη. Για να καταλάβεις για τι διαφορές μιλάμε: ο ομοϊδεάτης του Τσίπρα, ο Μουγκάμπε της Ζιμπάμπουε, σκέφτηκε το ίδιο "ευφυές" κόλπο: θα τυπώνω και θα μοιράζω χρήμα. Ισοτιμία: ένα δολάριο Ζιμπάμπουε προς ένα δολάριο ΗΠΑ. Όταν σε λίγο καιρό αναγκάστηκε να το αποσύρει, η ισοτιμία ξέρεις πού είχε φτάσει; Ένα δολάριο ΗΠΑ προς 45.000.000.000.000.000 (45 τετράκις εκατομμύρια) δολάρια Ζιμπάμπουε! Θα γίνεις πολυεκατομμυριούχος σίγουρα, αλλά δεν θα μπορείς να αγοράσεις ούτε ένα αυγό. Δεν υπήρξε ούτε μία περίπτωση στην παγκόσμια ιστορία που αυτό το σύστημα να πέτυχε. Αλλιώς όλα τα κράτη θα ήταν πλούσια. Το καθένα θα τύπωνε αβέρτα νομίσματα, θα μοίραζε στους πολίτες και όλοι θα περνούσαν ζωή και κότα.

   Κάποιοι λένε ότι πρέπει να καταστραφούμε και μετά να τα χτίσουμε όλα από την αρχή.Γιατί καλέ μου άνθρωπε;

   Γιατί αντί να επιδιορθώσεις τη στέγη του σπιτιού σου που μπάζει νερά, πρέπει να το ανατινάξεις, με εσένα και τα παιδιά σου μέσα; Είσαι σίγουρος ότι θα επιβιώσεις από την ανατίναξη; Και ποιος σου εγγυάται ότι μετά θα έχεις τα μέσα να το ξαναχτίσεις; Και γιατί να χτιστεί αυτή τη φορά σωστά, κι όχι χειρότερα από πριν, αφού οι “ανάγκες στέγασης” θα είναι πιεστικές και οι εργασίες θα γίνουν άρπα – κόλλα, από τους ίδιους πιθανόν που έχτισαν και το προηγούμενο;

   Μα, έτσι θα σβηστούν τα δάνεια!

  Ούτε δεκάρα δεν θα σβηστεί. Τα κρατικά δάνεια είναι σε ευρώ και με το αγγλικό Δίκαιο. Θα τα πληρώσεις μέχρι τέλους εσύ, τα παιδιά, και τα τρισέγγονά σου, καταδικάζοντάς τα σε διαρκή μιζέρια, αν μείνουν σ’ αυτή τη χώρα και δεν μεταναστεύσουν. Αυτό που θα γίνει είναι να σβηστούν λόγω του καλπάζοντος πληθωρισμού τα τραπεζικά δάνεια καναλαρχών, πολιτικών, καθηγητάδων και άλλων απατεώνων που έβγαλαν τα ευρώ έξω ή ζουν έξω και περιμένουν την πλήρη κατάρρευση της χώρας για να έρθουν να σου πάρουν το σπίτι για 50 ευρώ. Και πολλά λέω. Στην Κατοχή σπίτια πουλιόντουσαν για έναν τενεκέ λάδι. Και επιπλέον θα πρέπει να βουλώσεις ως φορολογούμενος την τραπεζική τρύπα που θα ανοίξει. Διότι, δεν ξέρω αν το έχεις αντιληφθεί, ο τραπεζίτης πλέον είσαι εσύ. Με την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση οι παλιοί μέτοχοι μηδένισαν και πλέον ο μεγαλομέτοχος των συστημικών τραπεζών είναι το κράτος, δηλαδή ο φορολογούμενος, δηλαδή εσύ.

   Τι θα γίνει αν αύριο ανακοινωθεί ότι πάμε σε δραχμή;

   Θα αδειάσουν τα supermarkets και τα βενζινάδικα σε μισή ώρα. Αμέσως μετά θα αρχίσουν λεηλασίες σε εμπορικά καταστήματα και θα επικρατήσει απόλυτη αναρχία. Από την πρώτη μέρα θα υπάρξουν νεκροί. Τα ΑΤΜ δεν θα τα σπάζουν οι... Ρουβίκωνες αλλά οι πολίτες, καθώς οι καταθέσεις τους θα μπλοκαριστούν και θα μετατραπούν αυτόματα σε δραχμές. Φυσικά τα capital controls θα ενταθούν, θα διαρκέσουν 10 χρόνια και βάλε (στην Ισλανδία διήρκεσαν 7) και το όριο ανάληψης θα μικρύνει εφιαλτικά, στα 15 ευρώ τη μέρα. Αυτό σημαίνει ότι χάνεις όλες σου τις καταθέσεις. Οι πάντες θα ξεπουλούν τα πάντα για να προφτάσουν να αποκτήσουν ευρώ πριν αυτό εξαφανιστεί από την αγορά. Κι επειδή όσοι έχουν κρυμμένα ευρώ αυτό το ξέρουν, θα περιμένουν να φτάσουν οι τιμές στον πάτο πριν αρχίσουν να κινούνται αγοράζοντας. Το Χρηματιστήριο θα φτάσει κάτω από τις 100 μονάδες και ένα τριάρι στο Παγκράτι θα πουλιέται 2000 ευρώ. Όσοι Έλληνες μπορούν, θα φύγουν, επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο το πρόβλημα. Θα ταμπουρωθείς στο σπίτι γιατί οι ληστές θα σε σκοτώνουν για να σου πάρουν τα παπούτσια. Αν βγεις έξω θα είναι για να πιάσεις κανένα περιστέρι για μαγείρεμα ή να μαζέψεις ραδίκια από το πάρκο απέναντι, που θα τα φας αλάδωτα και πιθανόν ωμά, γιατί και η παραγωγή ενέργειας θα καταρρεύσει και θα έχεις ρεύμα 10-11 το πρωί και 6-7 το απόγευμα.

   Ναι αλλά δεν θα πάρουμε αμέσως δραχμές για να αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα;

  Νομίζεις ότι είναι εύκολη διαδικασία η αλλαγή νομίσματος; Θα πρέπει προηγουμένως να ξεπληρώσουμε στον ELA και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα τις καραβιές ρευστότητας που μας δίνουν (και δεν υπολογίζονται στο χρέος) εδώ και χρόνια, και να γίνει εκκαθάριση των διασυνοριακών τραπεζικών εκροών. Ξέρεις πόσα είναι αυτά; Περίπου 250 δισ.! Πού θα τα βρει να τα δώσει η χώρα; Ο Ντράγκι το ξεκαθάρισε: επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, είπε, σημαίνει τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων. Τι κατάλαβες όταν άκουσες “τακτοποίηση εκκρεμοτήτων”; Κάτι ψιλά, ε; Κάτι ανώδυνα, ε; Σου το εξήγησε κανένας; Να σου το ξαναπώ να το εμπεδώσεις: πριν τυπωθεί η πρώτη δραχμή, η χώρα θα πρέπει να συμφωνήσει στο τι θα γίνει με τα 250 δισ. που χρωστάει ΠΕΡΑ από τα 325 δισ. του επίσημου χρέους. Το ξέρεις αυτό ή το ακούς πρώτη φορά;

   Δεν το έχουν πει οι ειδήσεις!

  Φυσικά! Κορόιδα είναι να σε τρομάξουν; Οι ειδήσεις είναι εργαλείο της ολιγαρχίας για να σε αγοράσουν μπιρ παρά. Είδες τι ωραία σε κατεύθυναν στον Τσίπρα; Θυμάσαι πρωτοσέλιδα από τη μηντιακή μαφία για τα βάσανά μας που τελειώνουν, θυμάσαι τηλεοπτικές συνεντεύξεις του καταληψία και των δορυφόρων του για τα παρακαλετά των ευρωπαίων να μας δανείσουν, για τις Κίνες και τις Ρωσίες που θα μας χρηματοδοτούσαν; Θυμάσαι τον γραβατωμένο αλήτη, που υποδύεται ακόμα τον δημοσιογράφο, πώς κουνούσε το κεφάλι συμφωνώντας όταν άκουγε για τα νταούλια των αγορών; Συμφωνώντας σε τι; Στο ότι οι Ευρωπαίοι θα συνέχιζαν να μας δανείζουν για να συνεχίζουμε να διορίζουμε Καρανίκες και να πληρώνουμε τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ με 20.000 τον μήνα, χωρίς να αναλάβουμε την παραμικρή δέσμευση! Ούτε στο Χόλιγουντ δεν γίνονται αυτά. Αλλά όταν έχεις μερικά εκατομμύρια ευρώ έξω (δανεικά κι αγύριστα, κλεμμένα δηλαδή), τη δραχμή τη βλέπεις ως την ευκαιρία της ζωής σου για τη μεγάλη ρεμούλα. Θυμήσου ποιοι “έσπρωξαν” στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ! Ποιοι χρηματοδότησαν την εκστρατεία κατασυκοφάντησης οποιουδήποτε έλεγε πως πάμε για κλείσιμο των τραπεζών και τρίτο μνημόνιο! Ποιοι έκαναν θεό τον Βαρουφάκη! Ποιοι σε έπεισαν να με μισείς χωρίς να με ξέρεις! Αυτοί θα σε αγοράσουν, για ένα κομμάτι ψωμί κι εσύ θα πανηγυρίζεις για τη σωτηρία σου.

   Τι θα συμβεί λοιπόν μέχρι να τακτοποιήσουμε τις εκκρεμότητες;

  Θα είμαστε σε μια μεσοβέζικη κατάσταση όπου το Δημόσιο θα πληρώνει μισθούς και συντάξεις με σφραγισμένα χαρτάκια (που οι πάντες θα μπορούν να πλαστογραφήσουν) και κανένα μαγαζί δεν θα τα δέχεται. Ευρώ δεν θα έχουμε, αλλά ούτε και δραχμή.

   Πόσο μπορεί να κρατήσει αυτό;

   Μπορεί και χρόνια! Η χώρα θα διαλυθεί πριν καν τυπωθούν οι πρώτες δραχμές. Κι ο Ερντογάν μάς περιμένει στη γωνία. Τον διακρίνεις ή νομίζεις ότι το πόδι που ετοιμάζεται να πατήσει στο Αιγαίο είναι παιχνίδια του ήλιου με το κύμα στην καλοκαιρινή ευδία, που λεν κι οι ποιητές;

   Ναι, αλλά το ευρώ δεν μας έφερε ως εδώ;

   Όχι βέβαια. Μας έφερε ένα κράτος που εισέπραττε 10 και ξόδευε 12, εισέπραττε 15 και ξόδευε 20, εισέπραττε 20 και ξόδευε 30. Δεν χρειάζεται σοφία για να το καταλάβεις. Για πες μου, με τη δραχμή θα αποκτήσουμε κτηματολόγιο; Θα επιταχυνθεί η λειτουργία της Δικαιοσύνης; Θα εξαφανιστεί η διαφθορά; Θα πάψουν οι διορισμοί των «δικών μας παιδιών»; Θα εκλείψουν οι ουρές στα γκισέ; Θα απλοποιηθεί η νομοθεσία; Θα καπιστρωθεί ο κρατικός συνδικαλισμός; Θα εξαφανιστούν οι κρατικοδίαιτοι δήθεν επιχειρηματίες; Θα μπει πληροφορική στο Δημόσιο; Θα σταματήσουν να βγαίνουν στη σύνταξη οι 50άρηδες;

   Μήπως τα παραλές;

Δες απλώς αυτές τις φωτογραφίες. Λεηλασίες στη Βενεζουέλα και χαρτονόμισμα 100 τρισεκατομμυρίων στη Ζιμπάμπουε. Και σκέψου ότι η Βενεζουέλα έχει το περισσότερο πετρέλαιο στον κόσμο και η Ζιμπάμπουε ήταν η άλλοτε πάμπλουτη Ροδεσία.
   Άρα γιατί ξαναφούντωσε η συζήτηση για τη δραχμή;

   Γιατί οι εγκληματίες της δραχμής, τα χρεοκοπημένα λαμόγια του πολιτικομηντιακοεπιχειρηματικού βόθρου έχασαν στο παρά τσακ την ευκαιρία το καλοκαίρι του 2015 να πετύχουν το κόλπο γκρόσο όταν είχαν πλασσάρει σε θέσεις - κλειδιά όλους τους φρενοβλαβείς που χρησιμοποίησαν ως χρήσιμους (για τα σχέδιά τους) ηλίθιους. Και τώρα, τούς δίνεται ακόμα μια ευκαιρία. Αυτά που πρέπει να υλοποιήσει ο Τσίπρας είναι ζόρικα, η συμμορία του καταρρέει δημοσκοπικά, και το όνειρό τους να τους σβηστούν λόγω πληθωρισμού τα χρέη και να εξακολουθούν να σου πίνουν το αίμα για άλλα 50 χρόνια κινδυνεύει. Κάνουν την τελευταία τους προσπάθεια. Γιατί ξέρουν ότι αν αποτύχουν, τους περιμένουν ειδικά δικαστήρια. Μην τους δώσεις αυτή την ευκαιρία. Μη βάλεις το στολισμένο πακέτο με την ένδειξη «δώρο» κάτω από το κρεβατάκι του παιδιού σου. Είναι ωρολογιακή βόμβα.

Αθήνα, 14/02/2017

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ  

    Σε συνέχεια του χθεσινού άρθρου του καθηγητή Οικονομικών του Πανεπιστημίου Stern κ. Ν. Οικονομίδη που αναδημοσιεύσαμε από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής 12/02/2017, ανεβάζουμε ένα ακόμη άρθρο επίσης οικονομικού περιεχομένου από το ίδιο φύλλο της εφημερίδας, της οικονομολόγου κας Μ. Ξαφά με τίτλο «Ψηφισμένα μέτρα ή εκλογές τώρα», το οποίο με απλό και κατανοητό τρόπο αναλύει τις θέσεις όλων των εμπλεκομένων μερών (Δ.Ν.Τ, Ε.Ε., Ελλάδος) και προτείνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που πρέπει να κάνει οποιαδήποτε κυβέρνηση για να μπορέσει η οικονομία της πατρίδας μας να αναπτυχθεί και να ξεπεράσουμε την κρίση που μαστίζει όλη την Ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα τα φτωχά και λαϊκά στρώματα για τα οποία η σημερινή κυβέρνηση ψευδεπίγραφα κόπτεται.
   Ψηφισμένα μέτρα ή εκλογές τώρα
   Η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την ελληνική οικονομία που κυκλοφόρησε την Τετάρτη επαναλαμβάνει ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται περισσότερη λιτότητα αλλά περισσότερες μεταρρυθμίσεις και ελάφρυνση χρέους για να αντιμετωπιστούν τα τέσσερα εμπόδια στη δυνατότητα της οικονομίας να αναπτυχθεί: η δυσβάσταχτη δαπάνη για συντάξεις, τα «κόκκινα» δάνεια, η υπερ-ρύθμιση της αγοράς και το υπέρογκο χρέος.
  Τεκμηριώνει την ανάγκη εκ βάθρων αναδιάρθρωσης των εσόδων και δαπανών του Δημοσίου, με διεύρυνση φορολογικής βάσης και χαμηλότερους συντελεστές αφενός, και χαμηλότερες συντάξεις, επαρκή χρηματοδότηση δημόσιων υπηρεσιών και στοχευμένες κοινωνικές δαπάνες αφετέρου. Δεν είναι δυνατόν οι συντάξεις να απορροφούν το ένα τρίτο των φορολογικών εσόδων, ενώ τα νοσοκομεία δεν έχουν προμήθειες και τα μισά λεωφορεία δεν κυκλοφορούν λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Το ασφαλιστικό πρόβλημα δεν λύνεται αυξάνοντας τους φορολογικούς συντελεστές σε μία φορολογική βάση που διαρκώς συρρικνώνεται, καθώς επιχειρήσεις και νέοι επιστήμονες μεταναστεύουν μαζικά και τα «μπλοκάκια» κλείνουν.
  Το ΔΝΤ εκτιμά πως η μείωση των συντάξεων μπορεί να γίνει με το «ξεπάγωμα» των σημερινών συντάξεων και τη μείωση της «προσωπικής διαφοράς». Η διεύρυνση της φορολογικής βάσης προϋποθέτει μείωση του αφορολόγητου ορίου, που σήμερα απαλλάσσει την πλειονότητα των φορολογουμένων από τον φόρο εισοδήματος. Χρειάζεται επίσης μια κρίσιμη μάζα μεταρρυθμίσεων για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα, που περιλαμβάνει την άρση εμποδίων στον ανταγωνισμό, την απλοποίηση της αδειοδότησης επενδύσεων και επιχειρήσεων, την ευθυγράμμιση της εργατικής νομοθεσίας με τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές και τη μείωση «κόκκινων» δανείων.
Το ΔΝΤ δεν προτίθεται να υποχωρήσει στα βασικά θέματα που θέτει εδώ και καιρό ως βασικές προϋποθέσεις για να στηρίξει χρηματοδοτικά την Ελλάδα:
   Πρώτον, την αποδοχή από την Ελλάδα μεταρρυθμίσεων που διασφαλίζουν την επιστροφή στην ανάπτυξη και στην επίτευξη των πρωτογενών πλεονασμάτων, που θα συμφωνηθούν από κοινού μεταξύ κυβέρνησης και Ευρωπαίων εταίρων.
   Δεύτερον, τη συγκεκριμένη δέσμευση των Ευρωπαίων για ένα επαρκές πακέτο μέτρων ελάφρυνσης του χρέους μεσοπρόθεσμα.
  Εχοντας καταγράψει αυτές τις θέσεις στην ετήσια έκθεσή του για την ελληνική οικονομία, το ΔΝΤ δεν θα δεχθεί να συμμετάσχει σε ένα πρόγραμμα που δεν επιλύει αυτές τις αδυναμίες. Ομως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει την κυριότητα ενός τέτοιου φιλελεύθερου προγράμματος και διατηρεί το αφήγημα ότι προστατεύει τις κύριες συντάξεις ενώ μεταφέρει τα φορολογικά βάρη στους «πλούσιους». Βρισκόμαστε έτσι σε έναν φαύλο κύκλο, όπου οι πιστωτές δεν θεωρούν ότι η Ελλάδα έχει κάνει αρκετή πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις, επομένως διστάζουν να εξειδικεύσουν τα μέτρα ελάφρυνσης χρέους και να δεσμευτούν για την υλοποίησή τους. Από την άλλη μεριά, το ΔΝΤ δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει την ελληνική οικονομία όσο το χρέος παραμένει μη βιώσιμο. Εξάλλου η βιωσιμότητα εξαρτάται τόσο από την ελάφρυνση του χρέους όσο και από τις μεταρρυθμίσεις που προωθούν την ανάπτυξη και επιτρέπουν τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων σε μόνιμη βάση.
   Αν η δεύτερη αξιολόγηση είχε ολοκληρωθεί εγκαίρως τον Φεβρουάριο του 2016, όπως προβλεπόταν, τότε το πολιτικό περιβάλλον στην Ευρώπη θα ήταν πολύ ευνοϊκότερο και η κυβέρνηση θα είχε ανακτήσει ένα τμήμα της χαμένης αξιοπιστίας μετά την καταστροφική διαπραγμάτευση του 2015. Ομως ο χρόνος κυλάει χωρίς να υλοποιούνται τα συμφωνηθέντα και η λίγη αξιοπιστία που υπήρχε εξανεμίστηκε με τις παροχές σε χαμηλοσυνταξιούχους που εξήγγειλε ο κ. Τσίπρας τον Δεκέμβριο με χρήματα των πιστωτών. Οπως προειδοποίησε ο κ. Χουλιαράκης από το Λονδίνο, αν δεν υπάρξει επί της αρχής συμφωνία μέχρι το Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου, με τη συζήτηση να παραπέμπεται για μετά τις εκλογές στην Ολλανδία και τη Γαλλία, τότε «το πρόγραμμα θα είναι στην ουσία νεκρό και θα αρχίσει μια συζήτηση για τέταρτο πρόγραμμα».
   Με την αξιοπιστία στο ναδίρ, η επίτευξη συμφωνίας στα στενά χρονικά περιθώρια που απομένουν προϋποθέτει σημαντικές υποχωρήσεις από την ελληνική κυβέρνηση στα κοινά αιτήματα Ευρωπαίων και ΔΝΤ: Ψηφισμένα μέτρα για εργασιακά, ενέργεια, κάλυψη δημοσιονομικού κενού του 2018 και εξασφάλιση επαρκών πρωτογενών πλεονασμάτων μετά το τέλος του προγράμματος. Η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα θα εξαρτηθεί από την επίλυση των διαφορών μεταξύ Ευρωπαίων και Ταμείου ως προς τους στόχους για πρωτογενή πλεονάσματα και την τιμολόγηση των μέτρων ελάφρυνσης χρέους.
   Αντίθετα με ό,τι ισχυρίστηκε ο διευθύνων σύμβουλος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, Κλάους Ρέγκλιγκ, στους Financial Times, η δέσμευση του Eurogroup για περαιτέρω στήριξη της Ελλάδας μακροπρόθεσμα δεν εγγυάται τη βιωσιμότητα του χρέους. Οπως δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΝΤ, η στήριξη από τους Ευρωπαίους εταίρους δεν είναι άνευ όρων, αλλά εξαρτάται από την εφαρμογή του προγράμματος. Το 2012 και το 2015 η Ελλάδα βρέθηκε στα πρόθυρα του Grexit όταν το πρόγραμμα εκτροχιάστηκε και η Ευρώπη απέσυρε τη στήριξή της.
   Την ώρα που το ΔΝΤ δίνει μάχη με τους Ευρωπαίους εταίρους μας για να μειωθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα και να τιμολογηθεί η ελάφρυνση χρέους, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος καλεί το Ταμείο να σταματήσει «τις άσκοπες κωλυσιεργίες» προκειμένου να μην καθυστερήσει περαιτέρω το κλείσιμο της αξιολόγησης! Παραβλέπει, φυσικά, την πρόσφατη επιστολή Τσακαλώτου προς τους δανειστές, στην οποία παραδέχεται ότι η κυβέρνηση έχει εφαρμόσει μόνο το ένα τρίτο των προαπαιτουμένων για να κλείσει η αξιολόγηση. Πάλι καλά που μετά τη δημοσιοποίηση της επιστολής ο κ. Τσίπρας σταμάτησε να διαλαλεί ότι pacta sunt servanda και να καλεί τους πιστωτές να τηρήσουν τη δική τους πλευρά της συμφωνίας. Συνεχίζει πάντως να αναζητεί «πολιτική λύση», δηλαδή μη εφαρμογή των ανειλημμένων υποχρεώσεων. Οι επιλογές, όμως, έχουν στενέψει δραματικά: ψηφισμένα μέτρα ή εκλογές τώρα.
* Η κ. Μιράντα Ξαφά είναι senior scholar, Center for International Governance Innovation και μέλος της ΔΡΑΣΗΣ.

Αθήνα, 13/02/2017

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ  

   Σας κοινοποιούμε την ανακοίνωση του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. σχετικά με τον τρόπο συνταγογράφησης της εξέτασης της Ψηφιακής Μαστογραφίας, προς ενημέρωση σας.

Ψηφιακή Μαστογραφία
 
    Ο Πρόεδρος                                 Ο Γεν. Γραμματέας
Δρ Γεώργιος Βουγιούκας                         Ιωάννης Καραμηνάς
Ιατρός Ακτινολόγος                                  Βιοχημικός

Αθήνα, 13/02/2017

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ  

  Επειδή η γνώση είναι δύναμη και επειδή το σημερινό προεδρείο θέλει τα μέλη του να είναι ενημερωμένοι, σκεπτόμενοι και συνειδητοποιημένοι πολίτες, γιατί έτσι θα μπορούν να αντιμετωπίσουν καλύτερα την διαρκή κρίση στην οποίαν βρισκόμαστε εδώ και επτά (7) χρόνια, αλλά θα μπορούν επίσης να έχουν ωφέλεια οι ίδιοι και κατ επέκταση η πατρίδα μας, αναδημοσιεύουμε από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής 12/02/2017 το άρθρο του καθηγητή οικονομικών του Πανεπιστημίου Stern της Ν. Υόρκης με τίτλο « Μύθοι και αλήθειες για τα μνημόνια και το Grexit», για να μην μπορούν να μας αποχαυνώσουν οι Κυβερνητική προπαγάνδα και οι διάφοροι επιτήδειοι ειδήμονες.

   Μύθοι και αλήθειες για τα μνημόνια και το Grexit, ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ
   Η κυβέρνηση ξανάνοιξε τη συζήτηση για το Grexit, μια συζήτηση που έπρεπε να είχε λήξει από καιρό. Αρκετές φορές από το 2010, έχω εξηγήσει ποσό καταστροφικό θα ήταν το Grexit. Επανέρχομαι με μια σειρά αντιδιαστολών μύθου - αλήθειας.
   Μύθος 1. Δεν χρειαζόμαστε αλλαγή κυβέρνησης. Ολες οι κυβερνήσεις είναι ίδιες στα οικονομικά.
   Αλήθεια. Χρειαζόμαστε άμεσα μεταρρυθμιστική κυβέρνηση. Πρώτα για να βελτιωθεί η συμφωνία. Το πλαίσιο συμφωνίας είναι πολύ σκληρό, γιατί υπογράφηκε στη χειρότερη στιγμή για την Ελλάδα, μετά την άκαρπη, αλλοπρόσαλλη πεντάμηνη «διαπραγμάτευση» Βαρουφάκη. Η σημερινή κυβέρνηση υπέγραψε στόχο 3,5% του ΑΕΠ για το πρωτογενές πλεόνασμα. Το ΔΝΤ προτείνει πολύ μικρότερο πλεόνασμα, 1,5% του ΑΕΠ. Η Τράπεζα της Ελλάδος επίσης θεωρεί το 3,5% υπερβολικά φιλόδοξο. Μια μεταρρυθμιστική κυβέρνηση θα διαπραγματευθεί με τους Ευρωπαίους μικρότερο πρωτογενές πλεόνασμα.
   Συγχρόνως, μια τέτοια κυβέρνηση θα κάνει, επιτέλους, τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις – μείωση του κράτους, μείωση των φόρων, ιδιωτικοποιήσεις, άνοιγμα του ανταγωνισμού και περιορισμός της φοροδιαφυγής. Χρειαζόμαστε ανταποδοτικό σύστημα συντάξεων. Επιπλέον, χρειάζεται επιτέλους να ξεφορτωθούν οι τράπεζες τα «κόκκινα» δάνεια για να μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν υγιείς επιχειρήσεις. Είναι αποκαρδιωτικό ότι ακόμα και οι αλλαγές διοικήσεων στις τράπεζες παίρνουν μήνες αντί για μέρες.
   Μύθος 2. Το Grexit είναι προτιμότερο από τα μνημόνια.
   Αλήθεια. Τεράστιο λάθος. Με Grexit θα έχουμε μακροχρόνια κλειστές τις τράπεζες με πλαφόν στις αναλήψεις και οι καταθέτες θα χάσουν τουλάχιστον το 50% των χρημάτων τους, πρώτον, γιατί οι τράπεζες θα χρεοκοπήσουν και, δεύτερον, από τη μετατροπή των καταθέσεων σε νέες δραχμές. Οι κλειστές τράπεζες και τα μακροχρόνια capital controls θα αυξήσουν κατακόρυφα την ύφεση και την ανεργία. Οι επιχειρήσεις θα έχουν μεγάλα προβλήματα στις εισαγωγές και θα δημιουργηθούν σοβαρές ελλείψεις. Η νέα δραχμή θα είναι βαθιά υποτιμημένο, αδύναμο νόμισμα και θα δημιουργήσει άμεσα πληθωρισμό και φτώχεια, καθώς οι πολίτες θα μπορούν να αγοράζουν μόνο τα μισά ή το ένα τρίτο συγκριτικά με το σήμερα. Θα τυπωθούν πολλές νέες δραχμές, εκμηδενίζοντας έτσι το όποιο όφελος στις εξαγωγές από την υποτίμηση και αυξάνοντας ριζικά τον πληθωρισμό. Η Ελλάδα από τον πυρήνα της Ευρώπης θα καταντήσει μια μικρή, αδύναμη και φτωχή χώρα της Μέσης Ανατολής, έρμαιο των ισχυρών δυνάμεων της περιοχής και ιδιαίτερα της Τουρκίας. Η εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας θα είναι προβληματική.
   Μύθος 3. Η κρίση δημιουργήθηκε από τα μνημόνια.
   Αλήθεια. Η Ελλάδα βρέθηκε το 2009 με γιγαντιαίο έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού ύψους πάνω από 15% του ΑΕΠ. Τον Μάιο του ’10 οι μόνοι που ήταν διατεθειμένοι να μας δανείσουν ήταν οι Ευρωπαίοι. Μας ζήτησαν να νοικοκυρέψουμε τα δημοσιονομικά μας και να κάνουμε μεταρρυθμίσεις για να μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση. Αυτοί ήταν οι όροι των μνημονίων, που σώφρονες Ελληνες θα έπρεπε να εφαρμόσουν ακόμη κι αν δεν τους τα επέβαλλαν οι ξένοι. Η κρίση προϋπήρχε των μνημονίων. Τα μνημόνια φτιάχτηκαν σαν δρόμος για έξοδο από την κρίση.
   Μύθος 4. Τα μνημόνια οδηγούν σε Grexit.
   Αλήθεια. Αν χειριστούμε το πρόγραμμα σωστά, θα έχουμε ανάπτυξη και πρόσβαση στις αγορές το 2017. Το 2014, παρά τα πολλά λάθη των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Σαμαρά, και παρά την αμείλικτη αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα είχε τη μεγαλύτερη ανάπτυξη στην Ευρωζώνη. Και, το πιο σημαντικό, κατάφερε και εξέδωσε ομόλογα με επιτόκιο κάτω από 5% μόλις δύο χρόνια μετά το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων. Οταν αυτή η μεγάλη επιτυχία του 2014 επετεύχθη ουσιαστικά χωρίς να έχουν γίνει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και παρά την αυξανόμενη πολιτική αβεβαιότητα λόγω της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ, με μία πραγματικά μεταρρυθμιστική κυβέρνηση η Ελλάδα μπορεί να πάει πολύ καλύτερα.
   Μύθος 5. Ενα πρόγραμμα/μνημόνιο είναι απαραιτήτως υφεσιακό.
   Αλήθεια. Οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ θέλουν να μην υπάρχει έλλειμμα στον προϋπολογισμό και να έχουμε ένα μικρό πλεόνασμα. Υπάρχουν δύο τρόποι για να γίνει αυτό. Ο πρώτος είναι να αυξήσουμε τους φόρους, δημιουργώντας βαθιά ύφεση, όπως κάναμε μέχρι τώρα. Ο δεύτερος είναι να μειώσουμε το μέγεθος του κράτους και να αυξήσουμε την αποτελεσματικότητά του χωρίς οριζόντιες περικοπές. Αν ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο, δεν χρειαζόμαστε αυξήσεις φόρων. Μπορούμε να μειώσουμε τις κρατικές δαπάνες και συγχρόνως να μειώσουμε τους φόρους, αυξάνοντας σημαντικά την ανάπτυξη της οικονομίας. Φόροι όπως ο ΕΝΦΙΑ μπορούν να καταργηθούν εντελώς. Η Ελλάδα απέφυγε να κάνει τη μεγάλη πλειονότητα των διαρθρωτικών αλλαγών που θα τη βοηθούσαν να βγει από την κρίση.
   Μύθος 6. Δεν χρειαζόμαστε διαρθρωτικές αλλαγές ή έχουμε ήδη κάνει όσες χρειαζόμαστε.
   Αλήθεια. Ολοι γνωρίζουμε ότι κομμάτια της ελληνικής οικονομίας ελέγχονται από συντεχνίες. Διαρθρωτικές αλλαγές που ανοίγουν τα κλειστά επαγγέλματα στον ανταγωνισμό θα έχουν τεράστιο όφελος για την οικονομία. Κάποτε πρέπει να δούμε ότι το συμφέρον 11 εκατομμυρίων Ελλήνων υπερβαίνει το συμφέρον της Α ή Β συντεχνίας.
   Μύθος 7. Χρειαζόμαστε άμεσα ελάφρυνση του χρέους.
   Αλήθεια. Μέχρι το τέλος του ’14 το χρέος, παρότι μεγάλο, ήταν βιώσιμο. Ομως μετά τη δήθεν διαπραγμάτευση Τσίπρα - Βαρουφάκη και την τεράστια αβεβαιότητα του ’15 η Ελλάδα χρειάστηκε επιπλέον δανεισμό 86 δισ. ευρώ, που αύξησε σημαντικά το δημόσιο χρέος, καθιστόντας το μη βιώσιμο. Βραχυπρόθεσμα, το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους προς την Ευρωζώνη είναι πολύ χαμηλό. Μακροπρόθεσμα, οι συμφωνίες με τους Ευρωπαίους στα επόμενα δύο χρόνια πρέπει να περιλαμβάνουν τρία σημεία: επιμήκυνση λήξεων, παράταση της περιόδου χάριτος τόκων σε 20 χρόνια και κλείδωμα των επιτοκίων στα τρέχοντα χαμηλά τους επίπεδα. Αν γίνουν αυτά, η ελληνική οικονομία θα μπορέσει να αναπτυχθεί χωρίς να πληρώνει τόκους για πολλά χρόνια, και, όταν θα έχει αναπτυχθεί, θα μπορέσει να αποπληρώσει το χρέος.
   Μύθος 8. Η διαπραγμάτευση Βαρουφάκη-Τσίπρα ήταν σκληρή, αλλά επιτυχημένη.
   Αλήθεια. Οι πέντε αυτοί μήνες προκάλεσαν τεράστια ζημιά. Η αποτυχημένη διαπραγμάτευση οδήγησε σε κλείσιμο των τραπεζών και άμεση απειλή Grexit. Οι όροι που τώρα η κυβέρνηση εμφανίζει σαν καινούργιες απαιτήσεις των δανειστών είναι ακριβώς αυτοί που υπεγραψε ο κ. Τσιπρας το καλοκαιρι του 2015, με τη χώρα στη χειρότερη δυνατή διαπραγματευτική θέση.
Αν υπολογίσει κανείς και την ύφεση που προκάλεσε η αβεβαιότητα, συνολικά η διαπραγμάτευση κόστισε πάνω από 100 δισ. ευρώ και η ζημιά αυξάνεται κάθε μέρα που παραμένουν τα capital controls.
   Μύθος 9. Η ΕΚΤ έκλεισε τις τράπεζες και επέβαλε capital controls.
   Αλήθεια. Οι τράπεζες έκλεισαν γιατί οι Ελληνες καταθέτες απέσυραν τις καταθέσεις τους λόγω της αβεβαιότητας που προκάλεσε η κυβέρνηση με την αλλοπρόσαλλη διαπραγμάτευση που διεξήγαγε. Η ΕΚΤ κράτησε όρθιο το τραπεζικό σύστημα για μήνες, παρέχοντας ρευστότητα 125 δισ. ευρώ, ποσό ίσο με τα 2/3 του ΑΕΠ της χώρας.
   * Ο κ. Νίκος Οικονομίδης είναι καθηγητής Οικονομικών στο Stern School of Business, New York University.